ولی به روی خودم نیاوردم و انداختم توی پیاده رو و سرعتم را کم کردم تا اونها رفتن.
شاید هم من بیخودی ترسیدم، ولی احتیاط شرط عقله. برای همین کیف کمری که داخلش موبایلم را می ذاشتم را دیگه نمی بندم و موبایل نوکیا 1202 قدیمی
را بر می دارم و می ذارم توی جیبم... کمتر توی چشم می زنه و باعث می شه که خیال خودم هم راحتتر باشه و گناه کسی را هم نشورم!!!
از نشستن زیاد بود. 
برای همین دوچرخه سواری را دوباره شروع کردم و سعی می کنم مسافت های طولانی برم تا حسابی ورزش کرده باشم... کمی هم وزنم زیاد شده که باز به خاطر نشستن و خوردن زیاده! پس ورزش برام خوبه...
اون مثل هری پاتر و جادوگرای قصه ها، یه دستگاه جادویی ساخت. دستگاهی که سالهاست داره به مردم خدمت می کنه و جان آدمها را نجات می ده.
کسانی که در تاریخ سلاح های مرگ بار ساختند و جان آدمها را گرفتند. به هیتلر! کسی که میلیونها آدم را به کام مرگ فرستاد.
با پورت اچ دی ام آی و خروجی هدفون و کلی امکانات دیگه ای که داره، باعث می شه که تجربه ام از کامپیوتر کلاً متفاوت بشه...
من اولترا واید می خوام... ال جی 29 اینچی را می تونم با یک میلیون و دویست یا سیصد بخرم، اما بهتره که پولش را خرد خرد پس انداز کنم.
اون چیز دیگه ای بود! یه چراغ یو اس بی داشت و روی صفحه کلید نرمش یه کاور خیلی زیبا بود و سی دی درایور هم داشت!
اگه بدم نمی اومد، از دفتر روزنامه بیرون نمی اومدم!این روزها اصلا حوصله بحث حتی با خودم را هم ندارم. زود از کوره در می رم و بی تابم.
البته به معنای تسویه حساب و پایان همکاری نیست. هنوز رنگ نشده و در مرحله ی چسبیدنه، با این همه قشنگ شده و عکسش را می گذارم:
. متنش تو این مایه است:
